Definicja Szczękościsk

Co znaczy SZCZĘKOŚCISK: Szczękościsk (z łaciny: trismus) - przemijające ograniczenie ruchomości rozwarcia szczęk wywołane odruchowym przykurczem mięśni unoszących żuchwę (mięsień skroniowy, żwacz, skrzydłowe).
Lista treści
1 Powody
1.1 Miejscowe
1.2 Ogólne
2 inne
3 2
Powody
Miejscowe
stan zapalny (na przykład zakażenie przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej po znieczuleniu do otworu żuchwowego, zapalenie mięśni żwaczowych, stawu skroniowo-żuchwowego, okołozębowe, promienica, ropień ((na przykład okołomigdałkowy, ropnie zewnątrzustne),
uraz,
powikłanie po usunięciu zębów trzonowych,
dysfunkcja skroniowo-żuchwowa,
Ogólne
schorzenia OUN,
histeria,
nowotwory,
tężec,
inne
Szczękościsk ((z łaciny: trismus) – przemijające ograniczenie ruchomości rozwarcia szczęk wywołane odruchowym przykurczem mięśni unoszących żuchwę (żwacz, mięśnie skrzydłowe albo skroniowe).

Lista treści
[ukryj]
1
Powody
1.1 Miejscowe
1.2 Ogólne
2 Bibliografia

Powody[edytuj]
Miejscowe[edytuj]
stan zapalny ( (((na przykład zakażenie przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej po znieczuleniu do otworu żuchwowego, zapalenie mięśni żwaczowych, stawu skroniowo-żuchwowego, okołozębowe, promienica, ropień ( ((((na przykład okołomigdałkowy, ropnie zewnątrzustne)
uraz
jako powikłanie po usunięciu zębów (trzonowych górnych i dolnych)
dysfunkcja skroniowo-żuchwowa
ropowica dna j. ustnej
zębopochodne zapalenie okostnej
zaburzenia nerwicowe
Ogólne[edytuj]
wybrane schorzenia OUN
histeria
nowotwory
tężec (czasem jako pierwszy symptom)
padaczka (częsty symptom)
narkotyki ( ( (((((na przykład amfetamina)
Bibliografia[edytuj]
Bożydar Latkowski: Otolaryngologia - książka dla studentów medycyny. Warszawa: Wyd. Lek. PZWL, 1998. Stanisław Bartkowski: Chirurgia szczękowo-twarzowa. 2
To jest stan, gdzie występuje ograniczenie umiejętności rozwarcia szczęk, co powiązane jest z patologią w obrębie stawu żuchwowo-skroniowego i skurczem mięśni odpowiedzialnych za otwieranie i zamykanie ust.
Przyczyn jest sporo; dotyczyć mogą zmian w obrębie j. ustnej (

powody miejscowe), a również wynikać z chorób ogólnoustrojowych ((

powody ogólne).
((

powody miejscowe szczękościsku
Ruch otwierania i zamykania ust dzieje się dzięki konkretnych mięśni (mięsień skroniowy, mięsień żwacz, mięśnie skrzydłowe). Mają one własne przyczepy na żuchwie i szczęce. Jeżeli w ich sąsiedztwie pojawi się stan zapalny (zakażenie albo ropień) może dojść do ich skurczu i utrudnienia ruchomości. Tak może się stać w razie ropnia okołomigdałkowego (jednego z powikłań anginy). Kiedy zapalenie rozprzestrzenia się z migdałków do okolicznych miękkich tkanek powstaje ropa, która nie mając ujścia, gromadzi się wywołując stan zapalny sąsiednich tkanek, w tym wyżej wymienionych mięśni. Poza szczękościskiem innymi symptomami ropnia okołomigdałkowego będą: jednostronny, kłujący ból promieniujący do ucha i utrudniający połykanie, gorączka i zmieniony, zachrypnięty głos.
Chorobą zakaźną, gdzie także charakterystyczne jest występowanie guzów i ropni w jamie ustnej ( również na skórze) jest promienica, wywoływana poprzez promieniowce (Actinomyces bovis). Leczenie polega na farmakoterapii i zaopatrzeniu chirurgicznym zmienionych tkanek. Zapalenie w obrębie j. ustnej powstaje regularnie jako powikłanie stomatologiczne. Długo nieleczone zęby skutkować mogą zakażeniem okołozębowym i następnie prowadzić do wytworzenia ropnia okolicznych tkanek (w tym mięśni) i szczękościsku.
Nie sposób opisać wszystkie możliwe infekcje, dlatego należy zapamiętać, iż wszelakie stany zapalne w jamie ustnej, okolicach głowy i szyi jeżeli dotykają mięśni żwaczy i stawu skroniowo-żuchwowego w konsekwencji spowodować mogą szczękościsk. Wspomnieć należy jeszcze o utrudnionym wyrzynaniu się zębów (szczególnie dolnych ósemek), które skutkować może powstaniem zapalenia i szczękościsku. To stomatolog decyduje czy usunąć taką "przedzierającą się" ósemkę, czy pozostawić ją, wykonując jedynie zabieg dekapturyzacji, a więc nacięcia części dziąsła w celu odsłonięcia korony. Bardzo regularnie (99%) nawet po usunięciu ósemek także dochodzi do szczękościsku z powodu obrzęku mięśni żwaczy.
Częstym schorzeniem u osób starszych są zwyrodnienia stawów, także tych skroniowo-żuchwowych. Zdeformowane powierzchnie stawowe stają się powodem trudności w rozwieraniu szczęk, przeskakiwaniem w stawie i szczękościskiem. Zaburzenia w rozwieraniu szczęk mogą powstać jako rezultat urazu, gdy dochodzi do złamania struktur kostnych tworzących staw skroniowo–żuchwowy (wypadek samochodowy, uderzenie pięścią i tym podobne).

((

powody ogólne szczękościsku
To są schorzenia, nie wiążące się bezpośrednio z patologią j. ustnej czy mięśni żwaczy, ale obejmujące struktury nadrzędnie, odpowiedzialne za pobudzanie mięśni i system otwierania/zamykania ust. Najczęściej

to są choroby układu nerwowego, takie jak: porażenie nerwów, zmiany w obrębie ośrodków nadrzędnych w mózgu, padaczka, tężec. Pamiętać należy, by w napadzie padaczkowym choremu nie wkładać nic na siłę do ust (szczególnie nic twardego), ani nie próbować na siłę rozwierać szczęk. Postępowanie w napadzie padaczkowym jest osobnym zagadnieniem, opisanym w naszym serwisie.
Szczękościsk jako jeden z pierwszych objawów może się pojawić u chorych na tężec.

To jest rezultat tonicznego skurczu mięśni żuchwy z powodu reakcji nerwów na toksynę tężcową. wszelakie substancje, które skutkuje skurcz mięśni, ( również będą powodować zaciskanie szczęk ( ( ((((((na przykład : narkotyki. Zażywanie amfetaminy może objawić się odruchowym zgrzytaniem zębów i zaciskaniem szczęk.
W momencie napadu histerii szczękościsk może towarzyszyć innym objawów psychicznym, takim jak: nadmierna emocjonalność, płaczliwość, demonstracyjne zachowania będące rezultatem lęków o nieuzasadnionej przyczynie. Na tle psychicznym rozwija się choroba zwana bruksizmem, a więc odruchowe zgrzytanie zębami. Może ona być poważna w skutkach, bo po latach dochodzi do rozchwiania zębów i zwyrodnienia w stawach skroniowo-żuchwowych z następowym ograniczeniem ich ruchomości. Leczenie bruksizmu polega na wykorzystaniu przezroczystej szyny, noszonej na zębach poprzez cały czas. Nie likwiduje ono jednak

((

powody, tak więc by pozbyć się nawyku zgrzytania zębami należy diametralnie zmienić tryb życia, ograniczając w nim dawkę stresu. Uważane jest, iż to raczej stresujący tryb życia skutkuje ten chorobliwy odruch.
Nie istnieje uniwersalna sposób leczenia szczękościsku, bo jak widać jego

((

powody mogą być wielorakie. Nie


to jest choroba ale symptom, czyli dopiero rozpoznanie i leczenie konkretnego schorzenia może go wyeliminować.