Definicja Ubistesin

Co znaczy UBISTESIN: Ubistesin™ forte
Roztwór do iniekcji
Do użycia w obrębie błony śluzowej j. ustnej
DO STOSOWANIA WYŁĄCZNIE W ZNIECZULENIACH STOMATOLOGICZNYCH
ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA
SKŁAD
1 ml roztworu do iniekcji zawiera:
Składniki aktywne:
Chlorowodorek artykainy
Chlorowodorek adrenaliny
(odpowiada 0,010 mg adrenaliny)
Inne składniki:
Bezwodny siarczyn sodowy
max 0,6 mg
(odpowiada max 0,31 mg SO2)
Chlorek sodu
Woda do iniekcji
Kwas chlorowodorowy i wodorotlenek sodowy jako regulatory pH
40 mg
0,012 mg
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ
Roztwór do wstrzyknięć; opakowanie handlowe zawiera 50 ampułek o pojemności 1,7
ml.
Środek miejscowo znieczulający (czynnik, który znosi czucie w określonym
obszarze) typu amidowego, zawierający składnik zwężający naczynia,
przeznaczony do stosowania w stomatologii.
3M ESPE AG
ESPE Platz
D-82229 Seefeld
GermanyWSKAZANIA TERAPEUTYCZNE
Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i przewodowe) w stomatologii.
Ubistesin forte jest szczególnie wskazany w razie skomplikowanych zabiegów,
wymagających przedłużonego znieczulenia.
PRZECIWWSKAZANIA
Ubistesinu forte nie wolno stosować w razie:
- dzieci poniżej 4 roku życia,
- nadwrażliwości (alergii) na jakikolwiek ze składników.
Z racji na zawartość artykainy (czynnika znieczulającego), Ubistesinu forte nie
wolno stosować w sytuacjach:
- ustalonej alergii albo nadwrażliwości na amidowe środki miejscowo znieczulające,
- ciężkiego upośledzenia inicjacji i przewodnictwa impulsów mechanizmu przewodzenia
serca, na przykład bloku AV II i III stopnia, zaznaczonej bradykardii (zwolnienie akcji serca),
- ostrej, niewyrównanej niewydolności serca (ostrego pomniejszenia wydajności serca),
- ciężkiego niedociśnienia (niskiego ciśnienia krwi),
- pacjentów ze stwierdzonym upośledzeniem aktywności cholinesterazy osocza
(substancja chemiczna występująca naturalnie w organizmie),
- skaz krwotocznych (tendencja do krwawień) – szczególnie w razie znieczulenia
przewodowego,
- wstrzyknięć do obszarów objętych procesem zapalnym

Z racji na zawartość adrenaliny jako środka zwężającego naczynia, Ubistesinu
forte nie wolno stosować w sytuacjach:
- Chorób serca, takich jak:
- niestałej dusznicy bolesnej (ból w centralnej części klatki piersiowej),
- ostatnio przebytego zawału mięśnia sercowego (martwicy segmentu mięśnia
sercowego),
- ostatnio przebytej operacji wszczepienia bypasów tętnicy wieńcowej (operacja
serca),
- opornych arytmii (zaburzenia regularnej pracy serca), częstoskurczu
napadowego (nagłego powiększenia częstości skurczów) albo stałej niemiarowości
o wysokiej częstotliwości (mocno przyspieszone, nieregularne uderzenia),
- nie leczonego albo niekontrolowanego ciężkiego nadciśnienia (wysokie ciśnienie
krwi),
- nie leczonej albo niekontrolowanej zastoinowej niewydolności serca
(pomniejszenie wydajności serca).
- równocześnie prowadzonego leczenia inhibitorami monoamino oksydazy (MAO) albo
trójcyklicznymi antydepresantami (leki leczące depresję) (zobacz rozdział: „Interakcje”).

z racji na zawartość siarczynów, Ubistesinu forte nie wolno stosować w
sytuacjach:
- alergii albo nadwrażliwości na siarczyny,
- ciężkiej astmy oskrzelowej.
Ubistesin forte może spowodować ostre reakcje alergiczne z symptomami anafilaktycznymi ( na przykład
skurcz oskrzeli (zwężenie oskrzeli)).
SPECJALNE OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Ubistesin forte stosować ze szczególną ostrożnością w
sytuacjach:
- znacznego upośledzenia funkcji nerek,
- dusznicy bolesnej (ból w centralnej części klatki piersiowej) (((zobacz rozdziały:
„Dawkowanie i sposób podawania“ i „Przeciwwskazania“),
- arteriosklerozy(stwardnienie tętnic),
- znacznieupośledzonego krzepnięcia krwi (((((zobacz rozdział: „Interakcje”),
- tyreotoksykozy (zespół powstający z powodu nadmiernej ilości hormonów tarczycy we
krwi),
- jaskry z wąskim kątem przesączania (stan gdzie w efekcie nienormalnie wysokiego
ciśnienia w gałce ocznej następuje utrata widzenia),
- cukrzycy (choroba gdzie cukry nie są utleniane, .

z racji na brak hormonu
insuliny, - produkowanego poprzez trzustkę),
- choróbpłuc- szczególnie astmy na tle alergicznym,
- pheochromocytomy (rodzaj raka atakującego nadnercza)
Przypadkowe wstrzyknięcie może wywołać drgawki, po których następuje depresja
centralnego układu nerwowego albo zatrzymanie akcji serca i czynności układu
oddechowego. Sprzęt do resuscytacji, tlen i leki do reanimacji powinny być dostępne do
natychmiastowego użycia.
Amidowe środki miejscowo znieczulające są metabolizowane także w wątrobie.
Ubiestesin forte stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami wątroby.
Pacjenci z poważnymi chorobami wątroby obarczeni są większym ryzykiem
przekroczenia toksycznego poziomu środka w osoczu.
Pacjentów z upośledzoną czynnością układu sercowo-naczyniowego charakteryzuje
pomniejszona umiejętność do wyrównywania zmian czynnościowych związanych z
przedłużeniem przewodzenia A-V, spowodowanego podaniem tych środków. Pacjentom
z upośledzoną czynnością układu sercowo-naczyniowego wytwór podawać ostrożnie.
Środek stosować ostrożnie u pacjentów z padaczką w wywiadzie (zaburzenia
funkcjonowania mózgu objawiające się nawracającymi atakami).
Istnieje sposobność uzyskania pozytywnych wyników testów dopingowych
przeprowadzanych u sportowców.U pacjentów leczonych środkami przeciwzakrzepowymi (leki, które zapobiegają
krzepnięciu, ( na przykład
heparyna albo kwas acetylosalicylowy) istnieje ogólnie zwiększona
tendencja do występowania krwotoków. W takim przypadku nieuważne nakłucie
naczynia w czasie podawania środka znieczulającego może prowadzić do poważnego
krwawienia (((((((zobacz rozdział: „Interakcje”).
Unikać nieuważnego podania środka do naczyń (((((((((zobacz rozdział: „Dawkowanie i sposób
podawania“).
W trakcie opracowywania ubytków albo zębów filarowych należy wziąć pod uwagę
pomniejszony przepływ krwi w miazdze z powodu wykorzystania adrenaliny zawatej w
środku miejscowo znieczulającym. W takim przypadku istnieje ryzyko przeoczenia
odsłoniętej miazgi.
Środki ostrożności:
W każdym przypadku, gdy stosuje się środek miejscowo znieczulający należy zapewnić
sobie dostęp do następujących leków i terapii:
- Leki przeciwdrgawkowe (środki do leczenia napadów, ( na przykład
benzodiazepiny albo
barbiturany), leki miorelaksacyjne (środki zmniejszające napięcie mięśni podległych
woli), atropina i wazopresory (środki do leczenia niskiego ciśnienia krwi) albo adrenalina
w razie poważnej reakcji alergicznej albo anafilaktycznej.
- Sprzęt do resuscytacji do (szczególnie źródło tlenu) ułatwiający w przypadku potrzeby
sztuczne oddychanie.
- Po każdym podaniu środka miejscowo znieczulającego należy dokładnie i stale
monitorować oznaki prawidłowego funkcjonowania układu sercowo- naczyniowego i
oddechowego (właściwa wentylacja) i stan świadomości pacjenta.
Niepokój, lęk, szum (dzwonienie) w uszach, zawroty głowy, niewyraźne widzenie,
drżenie (rytmiczny i naprzemienny ruch), depresja albo senność mogą być wczesnymi
oznakami zatrucia centralnego układu nerwowego (((((((((((zobacz rozdział “Postępowanie w
przypadku przedawkowania”).
Pacjenci przyjmujący fenotiazyny (środki służące do leczenia poważnych zaburzeń
umysłowych)
Fenotiazyny mogą zmniejszyć albo odwrócić sukces hipertensyjny adrenaliny.
Ogólnie, należy unikać jednoczesnego wykorzystania tych dwóch czynników. W
przypadkach, gdy niezbędna jest jednoczesna leczenie, podstawą postępowania jest
dokładne monitorowanie pacjenta.
Pacjenci przyjmujący nieselektywne beta-blokery (środki leczące wysokie ciśnienie krwi)
Jednoczesne podawanie nieselektywnych beta-blokerów może prowadzić do wzrostu
ciśnienia krwi .

z racji na zawartość adrenaliny w środku znieczulającym (((((((((((((zobacz
rozdział: „Interakcje”).wykorzystywanie W momencie CIĄŻY I LAKTACJI
Brak jest dostatecznych badań umożliwiających ocenę bezpieczeństwa wykorzystania
Ubistesin forte w momencie ciąży. Nie badano bezpieczeństwa środków miejscowo
znieczulających w momencie ciąży pod względem efektów ubocznych dotyczących rozwoju
płodu. w momencie ciąży stosować forte wyłącznie po ostrożnym rozważeniu ryzyka i
korzyści wynikających z jego wykorzystania.
Wydalanie i metabolity artykainy w mleku kobiety nie zostały zbadane. Jednakże
przedkliniczne dane dotyczące bezpieczeństwa sugerują, iż w mleku matki artykaina
nie osiąga stężenia istotnego klinicznie. W związku z tym, karmiące matki powinny
wylać pierwszą porcję mleka wydzieloną po wykonaniu znieczulania środkami
zawierającymi artykainę.
WPŁYW NA umiejętność DO Zarządzania albo OBSŁUGI POJAZDÓW
MECHANICZNYCH
Testowani pacjenci nie wykazywali upośledzenia normalnej reakcji w momencie zarządzania
pojazdami, jednak w każdym przypadku doktor powinien zdecydować indywidualnie, czy
pacjent może kierować pojazdem silnikowym albo obsługiwać urządzenia mechaniczne.
Pacjent nie powinien opuszczać gabinetu w ciągu co najmniej 30 min. po wykonaniu
znieczulenia.
INTERAKCJE
- Sympatomimetyczne działanieadrenaliny może zostać wzmocnione przy
jednoczesnym podaniu inhibitorów MAO albo trójpierścieniowych antydepresantów (leki
do leczenia depresji) (((((((((((((((zobacz rozdział: „Przeciwwskazania”).
- Adrenalina może hamować wydzielanie insuliny z trzustki i zmniejszyć sukces działania
doustnych antydiabetyków (leków przeciwcukrzycowych).
- .

z racji na zawartość adrenaliny, podanie Ubistesinu forte łącznie z
nieselektywnymi ß -blokerami sercowymi (leki służące do leczenia wysokiego
ciśnienia krwi) może wywołać przyrost ciśnienia krwi.
- Wybrane anestetyki (czynnik znoszący czucie) podawane wziewnie, ( na przykład
halotan mogą
uczulać serce na działanie katecholamin i po podaniu Ubistesinu forte mogą spowodować
arytmie.
- Pacjenci leczeni środkami przeciwzakrzepowymi (środki zapobiegające krzepnięciu
krwi) mają zwiększoną tendencję do krwotoków (((((((((((((((((zobacz również rozdział: „ Specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności”).DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
w momencie podawania postępować wedle poniższymi informacjami:
Zawsze należy stosować najmniejszą objętość płynu, która doprowadzi do wywołania
efektywnego znieczulenia.W ekstrakcjach zębów szczęki, przy znieczuleniu pojedynczego zęba, w większości
przypadków wystarczy podanie 1,7 ml Ubistesin forte, nie mniej jednak można zrezygnować z
bolesnej iniekcji od strony podniebienia.
w razie mnogich ekstrakcji zębów
sąsiadujących regularnie możliwe jest redukcja ilości płynu iniekcyjnego.

w razie nacięcia albo zszywania tkanek podniebienia zaleca się wykonanie iniekcji
podniebiennej ca. 0,1 ml na wkłucie.
W prostych ekstrakcjach przedtrzonowców w żuchwie zwykle wystarczy wstrzyknięcie
sposobem nasiękową 1,7 ml Ubistesin forte. W pojedynczych
sytuacjach niezbędne jest
dodatkowe wstrzyknięcie 1-1,7 ml znieczulenia od strony policzkowej. W rzadkich

sytuacjach może okazać się niezbędne wykonanie iniekcji do otworu żuchwowego
Wstrzyknięcie przedsionkowe 0,5-1,7 ml Ubistesin przy odpowiednim zębie umożliwia
opracowanie ubytków i oszlifowanie zębów filarowych.
Przy leczeniu trzonowców w żuchwie wskazane jest wykonanie znieczulenia
przewodowego.


w razie wszystkich zabiegów chirurgicznych Ubistesin forte dawkować
indywidualnie, zależnie od zasięgu i czasu trwania zabiegu i czynników związanych
z pacjentem.
Ogólnie, u dzieci ważących ok. 20-30 kg wystarczy 0.25-1 ml płynu; u dzieci
ważących 30-45 kg, 0.5-2 ml płynu.
Ubistesinu forte nie wolno stosować u dzieci poniżej 4 roku życia.
U starszych pacjentów, .

z racji na zwolnione mechanizmy metaboliczne i niższą
objętość dystrybucji, poziom Ubistesin forte w osoczu może ulec podwyższeniu. Ryzyko
nagromadzenia Ubistesin forte wzrasta szczególnie


w razie powtórnych aplikacji,
( na przykład
po dodatkowym wstrzyknięciu. Podobne efekty mogą powstać z powodu gorszego
stanu ogólnego pacjenta i silnego upośledzenia funkcji wątroby i nerek (((((((((((((((((((zobacz również
rozdział: „ Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności”). We wszystkich tego typu


sytuacjach zaleca się podanie mniejszej dawki (min. liczba niezbędna do
uzyskania znieczulenia o odpowiedniej głębokości).
U pacjentów z niektórymi istniejącymi chorobami (dusznica bolesna (ból w centralnej
części klatki piersiowej), arterioskleroza (stwardnienie tętnic)) należy także zmniejszyć
dawkę Ubistesin forte (((((((((((((((((((((zobacz również rozdział: „ Specjalne ostrzeżenia i środki
ostrożności”).
Max. rekomendowana dawka:
Dorośli:


w razie dorosłych, zdrowych pacjentów
max. dawka aktywnego składnika
artykainy wynosi 7 mg/kg wagi ciała (500 mg :


w razie pacjenta ważącego 70 kg).
To jest liczba równoważna 12,5 ml Ubistesin forte.
max. dawka wynosi 0,175 ml
gotowego roztworu na kg wagi ciała.
Dzieci:
Wstrzykiwana liczba roztworu zależy od wieku i wagi dziecka i zasięgu zabiegu. Nie
przekraczać dawki równoważnej 7 mg artykainy/ kg (0,175 ml Ubistesin forte/ kg) wagi
ciała.
:


w razie krótkich zabiegów i gdy krwawienie w polu operacyjnym nie ma znaczenia
można także stosować Ubistesin.
Sposób stosowania
Do iniekcji/ użycie w obrębie błony śluzowej j. ustnej
ŚRODEK MIEJSCOWO ZNIECZULAJĄCY DO STOSOWANIA WYŁĄCZNIE W
STOMATOLOGII
By uniknąć przypadkowego podania do naczyń, zawsze ostrożnie przeprowadzać
aspirację, co najmniej w dwóch pozycjach (obrót igły o 180°). Niekorzystny rezultat
aspiracji nie wyklucza możliwości niezamierzonego i niezauważonego wstrzyknięcia
środka do naczyń.
Prędkość wstrzyknięcia nie powinna przekraczać 0.5 ml w ciągu 15 sekund, jest to 1
ampułka na minutę.
Stosując odpowiednią technikę znieczulenia można, w większości przypadków, uniknąć
poważniejszych reakcji systemowych, związanych z przypadkowym wstrzyknięciem do
naczyń. Po aspiracji powoli wstrzyknąć 0,1-0,2 ml. Pozostałą część środka podać nie
wcześniej, niż po 20-30 sek.
Otwartych ampułek nie stosować u innych pacjentów. Wyrzucić pozostałości.
POSTĘPOWANIE
:


w razie PRZEDAWKOWANIA
Efekty uboczne (wskazujące na niezwykle wysokie stężenie środka miejscowo
znieczulającego we krwi) mogą powstać zarówno natychmiast ( z powodu
przypadkowego podania do naczyń albo nienormalnych warunków wchłaniania,
( na przykład
w
zmienionych zapalnie albo intensywnie unaczynionych tkankach), jak i później ( z powodu
prawdziwego przedawkowania spowodowanego wstrzyknięciem nadmiernej ilości
roztworu środka znieczulającego i występują jako symptomy ze strony centralnego układu
nerwowego i/ albo obawy naczyniowe.
symptomy wywołane zawartością artykainy:Łagodne powikłania ze strony centralnego układu nerwowego: metaliczny posmak,
szum (dzwonienie) w uszach, zawroty głowy, nudności (mdłości), wymioty, niepokój, lęk,
początkowy przyrost częstości oddechów (częstotliwość oddechów).
Poważniejsze
symptomy: senność, dezorientacja, drżenie (rytmiczny i naprzemienny ruch),
drganie mięśni, napady toniczno- kloniczne (konwulsje), śpiączka i porażenie układu
oddechowego (poważne zaburzenia oddychania).
Ciężkie powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego (krążenia): spadek ciśnienia
krwi, zaburzenia przewodnictwa impulsów w sercu, bradykardia (zwolnienie częstości
akcji serca), zatrzymanie czynności układu sercowo naczyniowego (krążenia).

symptomy wywołane obecnością adrenaliny, zastosowanej jako środek zwężający
naczynia:


symptomy ze strony układu sercowo-naczyniowego (krążenia) takie, jak: odczucie ciepła,
pocenie, kołatanie serca, migrenopodobny ból głowy, przyrost ciśnienia krwi, dusznica
bolesna (ból w centralnej części klatki piersiowej), tachykarde (przyspieszona akcja
serca), tachyarytmie (nieregularność tętna z przyspieszoną akcją serca), zatrzymanie
akcji układu sercowo-naczyniowego (krążenia).
Zaburzenia obrazu klinicznego mogą być rezultatem jednoczesnego pojawienia się
różnych powikłań i efektów ubocznych.
Postępowanie

:


w razie wystąpienia efektów ubocznych zaprzestać podawania środka
znieczulającego.
Wskazówki ogólne:
Diagnoza (oddychanie, krążenie, przytomność), podtrzymanie/przywrócenie ważnych
życiowo funkcji oddychania i krążenia, podanie tlenu, dostęp do żył.
Wskazówki szczegółowe:
Nadciśnienie:
unieść górną część ciała pacjenta, w przypadku potrzeby podać
podjęzykowo nifedypinę.
Drgawki:
chronić pacjenta przed możliwymi urazami, w przypadku potrzeby
podać dożylnie diazepam.
Niedociśnienie:
ułożyć pacjenta w pozycji leżącej, w przypadku konieczności
wykonać dożylny wlew roztworu elektrolitów, podać
wazopresory (
( na przykład
etilefrinę- dożylnie).
Bradykardia:
podać dożylnie atropinę.
Wstrząs anafilaktyczny: skontaktować się z lekarzem pierwszej pomocy, w
międzyczasie ułożyć pacjenta w odpowiedniej pozycji,
wykonać obfity wlew roztworu elektrolitów, w przypadku
konieczności podać dożylnie epinefrynę, kortyzon.
Zatrzymanie akcji serca: natychmiastowa resuscytacja sercowo-płucna, skontaktować
się z lekarzem pierwszej pomocy.
EFEKTY NIEPOŻĄDANEZe względu na zawartość artykainy, po wykorzystaniu Ubistesin forte mogą wystąpić
następujące efekty niepożądane:
Zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego
Rzadkie (≥ 0.01%)
((pomniejszenie częstości akcji serca, niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi).

(((pomniejszenie ciśnienia krwi, zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu, bradykardia
(zwolnienie akcji serca), asystolia (zatrzymanie serca), zatrzymanie akcji układu
sercowo-naczyniowego (krążenia).
Powikłania ze strony centralnego układu nerwowego
Rzadkie (≥0.01 %)
Metaliczny posmak, szum (dzwonienie) w uszach), zawroty głowy, nudności (mdłości),
wymioty, niepokój, lęk, ziewanie, drżenie, nerwowość, oczopląs (drganie oczu), słowotok
(nadmierna gadatliwość), ból głowy, przyrost częstości odddechów.
Parestezje (utrata czucia, palenie, mrowienie) wargi, języka albo obydwu.


:


w razie wystąpienia senności, dezorientacji, drżenia (rytmiczny i naprzemienny
ruch), drgania mięśni, napadów toniczno-klonicznych (konwulsje), śpiączki i porażenia
układu oddechowego (poważne zaburzenia oddychania) natychmiast zastosować
postępowanie zapobiegawcze,

by uniknąć pogorszenia stanu pacjenta.
Zaburzenia ze strony układu oddechowego
Rzadkie (≥ 0.01%)
Powiększenie (gwałtowne oddychanie) a następnie

((((pomniejszenie częstości oddechów
(zwolnione oddychanie), które może prowadzić do bezdechu (zatrzymanie oddechu).
Reakcje alergiczne
Niezwykle rzadkie(< 0.01%)
Nadwrażliwość na artykainę może objawiać się w formie wysypki, obrzęku świądowego
(swędzące opuchnięcie), świądu (swędzenie), rumienia (zaczerwienienie skóry),
nudności (mdłości) , biegunki, świszczącego oddechu, anafilaksji.



:


w razie artykainy zaobserwowano odczyn krzyżowy u pacjenta z opóźnioną
nadwrażliwością na prilokainę.
Ogólnie, po wystąpieniu nadwrażliwości na artykainę albo inne, amidowe środki
miejscowo znieczulające, zastosować środki na bazie estrów w czasie kolejnych wizyt
pacjenta.U pacjentów z subkliniczną methemoglobinemią wykorzystanie dużych dawek
artykainy może spowodować methemoglobinemię.
.

z racji na zawartość adrenaliny (epinefryny) jako środka zwężającego naczynia
mogą wystąpić następujące efekty uboczne:
Zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego
Rzadkie (≥ 0.01%)Nie można wykluczyć pojawienia się odczucia ciepła, pocenia, kołatania serca,
migrenopodobnego bólu głowy, wzrostu ciśnienia krwi, dusznicy bolesnej (ból w
centralnej części klatki piersiowej), tachykardii (przyspieszonej akcji serca), tachyarytmii
(nieregularność tętna z przyspieszoną akcją serca), zatrzymania akcji układu sercowo-
naczyniowego (krążenia) i ostrego obrzęku tarczycy.

.

z racji na zawartość siarczynów, w bardzo rzadkich


sytuacjach mogą wystąpić
następujące efekty uboczne:
Reakcje alergiczne
Bardzo rzadkie (<0.01%)
Reakcje alergiczne albo nadwrażliwość, szczególnie



:


w razie astmy oskrzelowej,
które objawiają się w formie wymiotów, biegunki, sapania, ostrego napadu astmy,
zaćmienia świadomości albo wstrząsu.


.

z racji na zawartość artykainy i adrenaliny (epinefryny)mogą wystąpić następujące
efekty uboczne:
Zaburzenia ze strony układu nerwowego
Po 2 tygodniach od momentu wykorzystania artykainy/ adrenaliny opisano wystąpienie
porażenia nerwu twarzowego, które utrzymywało się po 6 miesiącach.
Zaburzenia obrazu klinicznego mogą być rezultatem jednoczesnego pojawienia się
różnych powikłań i objawów ubocznych.
Wiadomość DOTYCZĄCA PRZECHOWYWANIA I STABILNOŚCI
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnych opakowaniach,


by chronić przed światłem.
Nie stosować po upływie terminu przydatności. Termin przydatności podany jest na
dolnej części puszek i na ampułkach.
Podobne
Citocartin
Lignokaina Z Adrenaliną