Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne
Definicja z ang. Fundamentals of psychopharmacology. Antipsychotics and mood stabilizers, z niem. Grundlagen der Psychopharmakologie. Antipsychotika und Stimmungsstabilisatoren.
| Autor (autorzy) Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: | Stephen M. Stahl |
| Szczegóły wydania Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: | Via Medica, Gdańsk 2007, wyd. 1, Oprawa: miękka foliowana,133 str., Wymiary: 145 x 205 mm , Waga: 0.22 kg |
| Zagadnienia w Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: | przeciwskazania, podstawy psychofarmakologii, skutk |
| ISBN Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: | ISBN 978-83-60945-42-1 |
| Opis Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: | Przede mną tłumaczenie kolejnej książki niezrównanego mistrza dydaktyki psychofarmakologicznej — Stephena M. Stahla. Tym razem rzecz dotyczy stosowania leków przeciwpsychotycznych i normotymicznych w praktyce klinicznej. Wykorzystując piktogramy i kolory, stanowiące barwne wyróżniki przedstawianych informacji, Autor przytacza w najwyższym stopniu przydatne dla praktyki klinicznej dane dotyczące dwudziestu leków. To są leki przeciwpsychotyczne nowej generacji (amisulpryd, aripiprazol, klozapina, kwetiapina, olanzapina, perospiron, risperidon, ziprasidon i zotepina), klasyczne leki normotymiczne, takie jak lit, karbamazepina, walproiniany i lamotrigina, i nowe leki o działaniu przeciwdrgawkowym, które mogą mieć wykorzystanie w chorobie afektywnej dwubiegunowej (gabapentyna, lewetiracetam, okskarbamazepina, topiramat, zonisamid) albo w zaburzeniach lękowych (pregabalina). Nie jest jasne, dlaczego spośród typowych leków przeciwpsychotycznych została wybrana jedynie cyjamemazyna, skoro sporo z tych środków jest nadal bardzo popularnych w psychiatrycznej praktyce klinicznej, a w ostatnim słynnym badaniu CATIE perfenazyna pod różnymi względami spisała się nie gorzej niż leki przeciwpsychotyczne nowej generacji. Być może dlatego, iż aktualnie wyłącznie w odniesieniu do niektórych atypowych leków przeciwpsychotycznych można także używać nazwy ''lek normotymiczny''. W największym stopniu kryteria takie spełniają klozapina, olanzapina i kwetiapina. Treść książki nie skupia się tylko na lekach stosowanych w Stanach Zjednoczonych i zaaprobowanych poprzez FDA, lecz uwzględnia również wybrane leki ''europejskie'' (amisulpryd, cyjamemazyna, zotepina), a nawet japońskie (perospiron). Koncepcja omawiania każdego leku zakłada wyróżnienie pięciu oddzielnych części. W podrozdziale ''Opis leku'' są podawane nazwa i klasyfikacja danego leku, system działania i specyfika wykorzystania w określonych jednostkach chorobowych. Szczególnie ważne są propozycje strategii postępowania (na przykład potencjalizacja innym środkiem) w przypadku, gdy działanie leku jest nieoptymalne. Wymienione są także testy, które warto wykonać przed rozpoczęciem terapii danym lekiem. W części ''Działania niepożądane'' przedstawiono system wywoływania objawów ubocznych, symptomy ważne i groźne i metody przeciwdziałania im. Graficznie przedstawiono ryzyko wywoływania takich objawów, jak przyrost masy ciała i nadmierna sedacja. W podrozdziale ''Dawkowanie'' opisano sposób terapii i dawkowania, przedstawiono dane farmakokinetyczne i wiadomości dotyczące interakcji z innymi lekami. Część ''Specyficzne populacje chorych'' dotyczy podawania leku osobom z zaburzeniami czynności nerek, wątroby i układu krążenia, chorym młodocianym i w wieku starszym i kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią. Wreszcie końcowy podrozdział — nazwany ''Sztuka psychofarmakoterapii'' — stanowi swego rodzaju wizytówkę psychofarmakologiczną danego leku opracowaną poprzez Autora: wymienione są w nim wady, zalety i kluczowe symptomy docelowe (target symptoms), na które lek działa. wiadomości zaznaczone w tej części jako ''pearls'' (perełki kliniczne) oznaczają to, co najlepszego oferuje dany lek i mają prawdopodobnie na trwałe zapaść w pamięć Czytelnika. Leki są ułożone w porządku alfabetycznym, co ułatwia ich szybką identyfikację, a zastosowany model omawiania i piktogramy pozwalają na uzyskanie informacji w takim zakresie, jaki jest w danym momencie potrzebny. Charakter tych informacji spełnia kryteria celności, zwięzłości i aktualności. Autor niezwykle twórczo korzysta z danych najnowszego piśmiennictwa i potrafi odpowiednio zweryfikować wartość uzyskanych informacji dla praktyki klinicznej. Nie znalazłem wielu nieścisłości, jeśli chodzi o dane zawarte w książce. Być może warto w przypadku działań niepożądanych amisulprydu i risperidonu zwrócić większą uwagę na skutki hiperprolaktynemii, w szczególności u pacjentek i zaproponować oznaczanie stężenia prolaktyny jako elementu monitorowania terapii, zamiast strategii: czekać… czekać… czekać. Nie bardzo zgadzam się z Autorem, który twierdzi, iż oznaczanie stężenia prolaktyny w trakcie leczenia risperidonem ma wątpliwą przydatność kliniczną. Sądzę z kolei, iż w świetle słabnących umiejętności stosowania litu, nie tylko poprzez psychiatrów amerykańskich, lecz także i polskich, niezwykle cenne w omawianej książce jest przedstawienie ''w pigułce'' najważniejszych informacji w tym zakresie. Należy jednak skorygować stężenia litu podawane poprzez Autora: do leczenia stanów maniakalnych wystarczy 0,8–1,2 mmol/l, z kolei w profilaktyce zakres stężeń 0,5–0,8 mmol/l jest efektywny klinicznie i wiąże się z najmniejszym ryzykiem objawów ubocznych. W przypadku objawów wola i osłabienia czynności tarczycy, które mogą wystąpić u ok. 10% chorych leczonych litem, warto pamiętać, iż dodanie tyroksyny pozwala znormalizować czynność tarczycy i kontynuować leczenie, co ma szczególne znaczenie u osób, u których leczenie litem wywołuje korzystne efekty. Podsumowując, uważam, iż podręcznik jest bardzo cenna dla polskiego psychiatry praktyka, chcącego stosować leczenie psychofarmakologiczne na odpowiednim poziomie i może stanowić jego swoiste vademecum. Większość omawianych leków jest znanych i używanych w Polsce. Przybliżenie specyfiki farmakologicznej i danych praktycznych ich stosowania w świetle najnowszej wiedzy i praktyki klinicznej odpowiada na aktualne zapotrzebowanie polskich psychiatrów. Życzę wszystkim Czytelnikom książki przyjemnej i pożytecznej lektury. Prof. dr hab. med. Janusz Rybakowski, Przedmowa do wydania polskiego |
| Spis treści Podstawy psychofarmakologii. Leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne: |
|
- Definicja Patologia Robbinsa:
- Co to jest edycję Patologii Robbinsa z mieszanymi uczuciami - radość z powodu ukończenia tego długiego i żmudnego zadania przytłumiona została smutkiem z przyczyny utraty naszego kolegi i współautora, dr podstawy psychofarmakologii. leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne co znaczy.
- Definicja PEDAGOGIKA T. 1 - Podstawy Nauk O Wychowaniu:
- Co to jest niezwykła pod różnymi względami. Przede wszystkim jest słowem ogromnego zaangażowania Autorów w praktyczne sprawy edukacji i jej naukowych badań. Jest pomyślana w taki sposób, iż równocześnie podstawy psychofarmakologii. leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne krzyżówka.
- Definicja Psychiatria Dzieci I Młodzieży:
- Co to jest czytelnika I wydanie podręcznika pt. Psychiatria dzieci i młodzieży pod redakcją prof. dr hab. med. Ireny Namysłowskiej. Współautorami są znani i cenieni specjaliści z wiodących ośrodków medycznych w podstawy psychofarmakologii. leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne co to jest.
- Definicja Podstawy Fizjologii Wysiłku Fizycznego Z Zarysem Fizjologii Człowieka:
- Co to jest przyjazny studentowi, na który czekali studenci i nauczyciele zajmujący się fizjologią człowieka i wysiłku fizycznego. Zawiera materiał - zarówno z fizjologii człowieka, jak i wysiłku fizycznego - z podstawy psychofarmakologii. leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne słownik.
- Definicja Psychologia Rozwoju Człowieka:
- Co to jest studentów, omawiający w przystępny sposób praktyczne i teoretyczne zagadnienia psychologii rozwojowej, zwłaszcza w aspekcie długoterminowych badań ukazujących związki między rozwojem dzieci i podstawy psychofarmakologii. leki przeciwpsychotyczne i normotymiczne czym jest.
Czym jest znaczenie w Słownik na P .
- Dodano:
- Autor:
Lekarz Medycyny