Co to jest ANTROPOGENEZA

Co oznacza ANTROPOGENEZA: - całość mechanizmów biologicznych, jakie doprowadziły do stworzenia współczesnego człowieka. Aktualnie uważane jest, iż człowiek i małpy człekokształtne są spokrewnione poprzez wspólnych przodków żyjących przed 8-15 albo nawet ponad 20 milionami lat. Przodkami tymi były nadrzewne małpy - driopiteki (Dryopithecus), żyjące w całej Eurazji i Afryce. Z grupy tej wyodrębniła się linia prowadząca do dzisiejszych małp człekokształtnych i człowieka (hominoidy); około 4-5 mln lat temu od tej linii oddzieliła się grupa człowiekowatych (hominidy); przypadało to na czas ochładzania (pliocen), gdy zasięg dżungli i bytujących w niej człekokształtnych obejmował jedynie Afrykę. Pierwszą właściwością różniącą przodków człowieka od przodków małp była dwunożność; świadczy o tym budowa szkieletu: przesunięcie otworu potylicznego wielkiego z tyłu na dolną stronę czaszki, większa krzywizna kręgosłupa, krótsza niż u małp miednica, nieprzeciwstawny paluch stopy. Prawdopodobnie dopiero w ślad za tymi zmianami podążało powiększenie objętości mózgoczaszki, pomniejszenie wałów nadoczodołowych i spłaszczenie twarzoczaszki. Pierwsze znane hominidy żyły około 3,8 mln lat temu; było to kilka gatunków australopiteków (Australopithecus). Ich mózgi nie różniły się wielkością od mózgów dzisiejszych małp człekokształtnych ( około 450 cm3). Jeden z nich, Australopithecus afarensis był przodkiem Australopithecus africanus, który pojawił się ( około 3 mln lat temu. Australopithecus africanus był wszystkożerny, wyprostowany, nie wyklucza się, iż mógł być przodkiem najstarszych form ludzkich - Homo habilis (człowiek zdolny), jakie pojawiły się ponad 2 mln lat temu w Afryce. Homo habilis był pierwszą istotą o wyraźnie większej niż u małp mózgoczaszce ( ( około 650 cm3), wytwarzającą prymitywne narzędzia i wykorzystującą ogień. Następnym gatunkiem był Homo erectus (człowiek wyprostowany), który pojawił się ( ( około 1,6 mln lat temu i poprzez pewien czas żył równolegle z Homo habilis. W przeciwieństwie od tego ostatniego, Homo erectus skolonizował Europę i Azję. poprzez cały czas jego istnienia zwiększały się wymiary mózgoczaszki (od 850 cm3 do 1200 cm3); gatunek ten był zdolny do życia w chłodnym klimacie, między innymi dzięki zdolności utrzymywania ognia, rozwiniętej strukturze społecznej, życiu w jaskiniach i wytwarzaniu narzędzi z ociosanych kamieni. Homo erectus wymarł ok. 200 tys. lat temu (prawdopodobnie w Indonezji przetrwał do ok. 50 tys. lat temu), zastąpiony poprzez Homo sapiens - człowieka współczesnego. Za najwcześniejszą formę Homo sapiens uważany był człowiek neandertalski (Homo neandertalensis), zamieszkujący Europę. Od żyjących dziś ludzi różnił się bardziej krępą budową ciała, wydatnymi wałami nadoczodołowymi i cofniętym podbródkiem. Nie wiadomo, czy posługiwał się mową. Wytworzył kulturę (w tym obrzędy powiązane z pochówkiem). Neandertalczycy byli myśliwymi polującymi nawet na duże zwierzęta. Podgatunek ten zanikł ( ( około 40 tys. lat temu. Nie rozstrzygnięto ostatecznie, czy neandertalczyk został wyniszczony poprzez inne, młodsze grupy Homo sapiens, czy wchłonięty jako populacja; jednakże badania z dziedziny biologii molekularnej, jakim poddano szczątki i odchody neandertalczyków wskazują, iż mógł to być oddzielny gatunek biologiczny. Ludzie o kompletnie współczesnych cechach pojawili się w Afryce ( ( około 100 tys. lat temu; byli czarnoskórzy. Stopniowo skolonizowali wszystkie kontynenty, różnicując się przy tym na rasy geograficzne. Najstarsza znana europejska grupa wytworzyła kulturę Cro?Magnon na obszarze dzisiejszej Francji i Hiszpanii. Dalsza ewolucja człowieka przebiega raczej na poziomie kulturowym. Człowiek jako gatunek biologiczny zmienia się w niewielkim stopniu; prawdopodobnie w przyszłości różnice międzyrasowe zostaną zatarte.