Definicja Implant

Co znaczy IMPLANT: Implant to wszczepiony do organizmu fragment tkanki, narządu i zastępujące je urządzenie albo system. W stomatologii to jest przedmiot zastępujący korzeń własnego zęba (zobacz: zdjęcie - Wszczep dentystyczny Fixture-Branemarka). Implant jest wprowadzony chirurgicznie w kość wyrostka zębodołowego, co umożliwia w konsekwencji wykonanie stałego uzupełnienia protetycznego (korony, mostu bądź pełnej rekonstrukcji zgryzu w sytuacjach, kiedy pacjent nie posiada własnych zębów). Stałe uzupełnienie protetyczne to takie, które zakłada się na długi czas z brakiem możliwości usunięcia go samodzielnie poprzez pacjenta z j. ustnej. Podstawowym materiałem z jakiego robione są implanty jest tytan, rzadko z domieszkami innych jonów metali czy wapnia. Tytanowe implanty charakteryzują się sporą tolerancją organizmu i wytrzymałością mechaniczną na obciążenie (kilkadziesiąt kilogramów).
Implant stomatologiczny najczęściej ma kształt walca pustego w środku, który jest nagwintowany po zewnętrznej i wewnątrznej stronie. Wewnetrzny gwint służy do umocowania uzupełnienia protetycznego. Implant umieszcza się w kości po uprzednim jej nawierceniu. Zabieg ten przeprowadzany jest poprzez chirurga szczękowego i ma miejsce najwcześniej po kilku miesiącach od usunięcia zęba. Wprowadzony do kości implant pokryty zostaje błoną śluzową, tak, iż jest niewidoczny w jamie ustnej. W takim stanie pozostaje poprzez 3 miesiące w razie żuchwy i poprzez 4 miesiące w razie szczęki. Mechanizm fizjologicznej odbudowy, podobnie jak przy złamaniach, prowadzi do "obrastania" implantu kością (dlatego gwint zewnętrzny ma znaczenie w mechanicznym utrzymaniu implantu w zębodole i prawidłowym przenoszeniu sił żucia na kość). Cały ten mechanizm nazywa się osteointegracją, tzn. czynnościowo-morfologicznym połączeniem kości z wszczepem. Dopiero po jej zakończeniu wolno poddawać implanty jakimkolwiek obciążeniom, dlatego leczenie trwa długo. W zamian, otrzymuje się dożywotnią podbudowę pod protetykę. Następnym etapem jest odsłonięcie implantu poprzez nacięcie błony śluzowej i przystępuje się do odbudowy protetycznej utraconych zębów.
Współczesna stomatologia traktuje leczenie protetyczne z wykorzystaniem implantów wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, jako leczenie "z wyboru" i pod warunkiem posiadania odpowiedniej ilości pieniędzy. Wskazania więc są zawsze - stosunkowo potrzeb - wszędzie tam, gdzie nie istnieją względne albo bezwzględne przeciwwskazania.
Przeciwwskazania do leczenia protetycznego implantami można podzielić na:
1) bezwzględe, gdzie nie należy stosować leczenia protetycznego implantami u osób chorujących przewlekle na tak zwany schorzenia ogólnoustrojowe, czyli: nowotwory, AIDS, cukrzycę, nadciśnienie, osteoporozę, choroby psychiczne;
2) względne, gdzie nie powinno się wszczepiać implantów nałogowym palaczom, alkoholikom, alergikom, chorym na chorobę reumatyczną (pod każdą jej postacią), chorobę wieńcową, osobom po 65 roku życia i wszystkim zdrowym a młodym, którzy jeszcze rosną i u osób z niedostateczną higieną j. ustnej.
Każdy pacjent leczony implantami powinien zdawać sobie sprawę, iż należy ściśle stosować się do zaleceń swojego dentysty dotyczących higieny i wizyt kontrolnych.
Cele Leczenia
poprawa funkcji żucia /uzupełnienie miejsca po brakującym zębie, stabilizacja protezy/,
uniknięcie szlifowania zębów filarowych pod korony ochrania tkanki twarde zębów,
zapobieganie resorpcji kości po ekstrakcji zęba,
powiększenie komfortu i poprawa estetyki,
Rodzaje Implantów
podział z racji na pokrycie tkankowe:
otwarte,
zamknięte,
podział z racji na usytuowanie implantu:
wewnątrzśluzówkowe,
podokostnowe,
śródkostne,
podział z racji na materiał:
metal /tytan,tantal/,
ceramika /A1203,HA/,
materiały łączone,
podział z racji na kształt:
żyletkowe,dyskowe,
cylindryczne /śruby/,
podział z racji na przebieg gojenia:
jednoetapowe /obciążenie jednoczęściowe albo dwuczęściowe/,
dwuetapowe /podśluzówkowe/,
podział z racji na czas wprowadzania:
natychmiastowe bezpośrednie /po ekstrakcji zęba/,
natychmiastowe pośrednie/opóźnione /po wygojeniu tkanek miękkich/,
późne /po wygojeniu kości/,
wczesne, częściowe obciążenie implantu sprzyja kierunkowemu nawarstwianiu kości.
osteotomia dystrakcyjna, transpozycja nerwów, podniesienie dna zatoki szczękowej, osteoplastyka,