Definicja Pierwsza Wizyta

Co znaczy PIERWSZA WIZYTA: Najlepiej wziąć dziecko ze sobą do gabinetu (chyba iż się boisz, albo będzie długi albo nieprzyjemny w widoku zabieg albo z kimś kogo zna, kto da mu dobry przykład, a będzie mieć prosty, szybki zabieg - na przykład leczenie małego ubytku.
Najlepiej taką wizytę uzgodnić z dentystą. Doskonale jest umówić dziecko na tak zwany wizytę adaptacyjną, zwykle wtedy dentysta pokaże dziecku przychodnia, wszystko objaśni, przewiezie na fotelu, da nagrodę.
Możemy zabezpieczyć mleczaki naszej pociechy (oczywiście zęby stałe tym bardziej) przez lakowanie bruzd w tylnych ząbkach (przednie zwykle nie mają bruzd). Polega to na wlaniu specjalnego laku w bruzdy i naświetlaniu lampą.
Idealny czas pierwszej wizyty to 6 miesięcy po wyrżnięciu się zębów mlecznych. Niech ta wizyta nie będzie niespodzianką dla dziecka. Poprzez pary dni dobrze jest pobudzać ciekawość przyszłego pacjenta. W przypadku pierwszej wizyty nie wykonujemy żadnych zabiegów, które mogłyby dziecko zrazić do dentysty. To jest tylko przełamywanie lodów i wzbudzenie zaufania. Dobrze, gdy wizyta odbywa się w godzinach przedpołudniowych - dziecko nie jest zmęczone.
Kilka praktycznych porad:
- po pierwszym roku ĹĽycia, nie podawaj przed snem butelki z mlekiem albo odĹĽywkÄ… (doĹĽywienie poprzez sen jest przyczynÄ… prĂłchnicy)
- do 5-tego roku życia co najmniej wieczorem myj dziecku zęaby osobiście
- pozwĂłl dziecku asystować, gdy sam myjesz zÄ™™aby
- wĹ‚asny przykĹ‚ad jest w najwyższym stopniu budujÄ…cy
zajmuje siÄ™ profilaktykÄ… i leczeniem zÄ™bĂłw dzieci i mĹ‚odzieĹĽy. poprzez to, iĹĽ przedmiotem tematu sÄ… dzieci najwaĹĽniejszÄ… kwestiÄ… na jakÄ… zwraca siÄ™ uwagÄ™ to kwestia zapobiegania problemom stomatologicznym a więc profilaktyka. KaĹĽde dziecko powinno być pod opiekÄ… stomatologa, jeĹ›li nawet pozornie nie ma ku temu powodu. Regularne wizyty u dentysty powinny rozpocząć siÄ™ dość wczeĹ›nie. Pierwsza wizyta moĹĽe mieć miejsce okoĹ‚o 1-go roku ĹĽycia, jest to po ukazaniu siÄ™ pierwszych zÄ…bkĂłw. Poza sprawdzeniem czy rozwĂłj j. ustnej jest prawidĹ‚owy rodzice otrzymujÄ… wskazĂłwki dotyczÄ…ce diety i pielÄ™gnacji "maĹ‚ych zÄ™bĂłw". Dzieci dwu-trzy letnie powinny odbywać juĹĽ regularne wizyty co 3 miesiÄ…ce. To jest wiek w ktĂłrym czÄ™sto powaĹĽnym problemem jest prĂłchnica wczesna. To niezwykle ostra postać prĂłchnicy, ktĂłra moĹĽe na przestrzeni kilku miesiÄ™cy doprowadzić do zniszczenia tkanki zÄ™ba. Leczenie stomatologiczne maĹ‚ych dzieci jest bardzo trudne i to jest duĹĽa odpowiedzialność. To jak dziecko zapamiÄ™ta swojÄ… pierwszÄ… wizytÄ™ wpĹ‚ynie na jego dalsze nastawienie do leczenia. W Centrum Stomatologii Dzieci i MĹ‚odzieĹĽy "Elefant" najlepsze efekty osiÄ…gamy stopniowo przygotowujÄ…c dzieci do zabiegĂłw stomatologicznych poprzez WIZYTY ADAPTACYJNE. to jest wizyta poĹ‚Ä…czona z zabawÄ…, poznawaniem nowych interesujÄ…cych przedmiotĂłw, przejechaniem siÄ™ "samolotem" (mamy tu na myĹ›li fotel stomatologiczny), rozmowy z sympatycznÄ… paniÄ…. Takie wizyty sÄ… mile wspominane poprzez maluchĂłw, i nie ma potem problemĂłw z przyprowadzaniem dzieci do stomatologa. W naszej klinice nie lecewaĹĽy siÄ™ ubytkĂłw w "mleczakach". ZÄ™™™aby mleczne powinny być leczone wczeĹ›nie, gdyĹĽ zatrzymanie ich do czasu wymiany na zÄ™™™™aby staĹ‚e jest bardzo waĹĽne. PrĂłchnica w mleczakach rozwija siÄ™ szybciej, sÄ… to zÄ™™™™™aby mniej zmineralizowane, ich tkanki sÄ… cienkie a komory duĹĽe. Dlatego jeĹ›li rodzice zauwaĹĽÄ… u swoich maluchĂłw żadne zmiany na uzÄ™bieniu (plamki, przebarwienie) powinni szybko skontaktować siÄ™ ze stomatologiem dzieciÄ™cym. Leczenie zÄ™ba mlecznego to czyszczenie go z prĂłchnicy i zaĹ‚oĹĽenie plomby. Mamy caĹ‚Ä… gamÄ™ wypeĹ‚nieĹ„ trwaĹ‚ych i zdrowych. MogÄ… być biaĹ‚e, a rĂłwnieĹĽ bĹ‚yszczÄ…ce i kolorowe. Po zabiegu maĹ‚y pacjent najczęściej jest bardzo dumny z kolorowej plomby i chÄ™tnie decyduje siÄ™ na kolejnÄ… w innym kolorze. OprĂłcz miĹ‚ego leczenia przychodzÄ… tez dzieci z bĂłlem, obrzÄ™kiem. I tu dziecko nie musi teĹĽ cierpieć, jest znieczulone do zabiegu. Problem stomatologii dzieciÄ™cej to pokonanie strachu u maĹ‚ego pacjenta. PrzyczynÄ… tego zjawiska to miÄ™dzy innymi bĂłl albo niekorzystne doĹ›wiadczenie z wyniesione w czasie wizyty w gabinecie stomatologicznym. Takim pacjentom oprĂłcz naszego "extra podejĹ›cia" potrzebna jest czÄ™sto premedykacja przed zabiegiem. Mamy w klinice długoletnie doĹ›wiadczenia z podawaniem preparatĂłw uspokajajÄ…cych. PozwalajÄ… one dziecku bezstresowo przejść poprzez leczenie i nie pamiÄ™tać tego co zĹ‚e. Dzieciom bardzo trudnym i specjalnej troski oferujemy znieczulenie doĹĽylne. JeĹ›li zatem efektywnie zadbamy o zdrowie zÄ™bĂłw naszych dzieci zaoszczÄ™dzimy wielu niemiĹ‚ych rozczarowaĹ„. Rodzice pilnujmy, ™™™™™aby nasze dzieci myĹ‚y zÄ™ ™™™™™aby i pamiÄ™tajmy o wizytach kontrolnych.
Odpowiednie przygotowanie
dziecka do pierwszej wizyty
u dentysty i poprawny jej
przebieg to podstawowe czynniki
mające wpływ na późniejsze
nastawienie dziecka do leczenia
stomatologicznego. Pierwsza
wizyta u dentysty może wpłynąć
na nasilenie się stanów lękowych
u dziecka, a w konsekwencji
doprowadzić do dentofobii. Warto
pamiętać, iż dzieci do trzeciego
roku życia inaczej przekazują własne
odczucia, a kontakt słowny ze
strony dziecka jest ograniczony.
Podstawową reakcją na stres
jest płacz, dlatego rolą rodzica
i lekarza jest zrozumienie obaw
dziecka przed nowym, nieznanym
mu miejscem.
temat na czasie
CO ZROBIĆ
By DZIECKO NIE BAŁO SIĘ STOMATOLOGA?
Pierwsze spotkanie dziecka z dentystą jest wydarzeniem, które może mieć poważ¬ne skutki dla jego późniejszego nastawienia do leczenia stomatologicznego.
niekorzystne doświadczenia
z dzieciństwa, powiązane z kontak¬tem z dentystą, mogą być jedną z przyczyn dentofobii. W przypad¬ku dzieci można mówić o dwóch głównych przyczynach strachu przed stomatologiem. Pierwszy powstaje na bazie własnych, ponieważ¬lesnych przeżyć w czasie lecze¬nia, drugi z kolei wynika z przekazania dziecku komunikatu, iż leczenie dentystyczne wiąże się z bólem. Dziecko odbiera wów¬czas sygnał, iż wizyta u stomato-oga jest równoznaczna z odczu¬waniem bólu. Jedną z podstaw zapobiegania dentofobii u dzieci jest nauka rodziców w tym zakresie, a w szczególności uświadomie¬nie im znaczenia i konsekwencji pierwszej wizyty u dentysty. Poniżej znajdują się praktyczne wskazówki dla rodziców, które pomogą odpowiednio przygoto¬wać dziecko na pierwszą wizytę w gabinecie stomatologicznym i zmniejszyć jego strach przed nią.
• Rozmowa z dzieckiem
Przed wizytą u dentysty nale¬ży koniecznie porozmawiać z dzieckiem i szczegółowo wy¬jaśnić mu przebieg wizyty. Dziecko odczuwa lęk przed nieznanym, więc można po¬wiedzieć mu, iż idzie z mamą na spotkanie z nowym znajomym - dentystą, któ¬ry na przykład sprawdzi, czy zęby są zdrowe.
• Zabawa w dentystę
Stwarzanie w domu atmosfe¬ry, iż wizyta u stomatologa to coś strasznego, sprawi, iż dziecko przejmie
niekorzystne nastawienie rodziców i nie¬potrzebnie zacznie się bać. Jednym ze sposobów ogra¬niczenia obaw jest wspólna zabawa w dentystę albo czy¬tanie książeczek związanych z wizytą w gabinecie.
• Wybór dentysty
Przed decyzją o wyborze le¬karza rodzice powinni osobi¬ście odwiedzić przychodnia i po¬rozmawiać ze stomatologiem dziecięcym. Warto pamiętać, iż przyjazny przychodnia to nie tylko wystrój budzący pozy¬tywne skojarzenia i specjalnie przygotowany kącik dla dzie¬cka, lecz przede wszystkim życzliwy personel, który po¬trafi odpowiednio postępo¬wać z dzieckiem w przypadkach stresowych.
• Wizyta adaptacyjna
Kontakt dziecka z dentystą najlepiej jest rozpocząć od wizyty kontrolnej, która po¬zwoli maluchowi zapoznać się z nowym miejscem. Sto¬matolodzy zalecają,

by miała ona miejsce nie później niż do 3. roku życia.
• Pierwsze leczenie
Nie zawsze jednak pierwsza wizyta u stomatologa może być wizytą adaptacyjną. Cza¬sami już w czasie pierwszej wizyty okazuję się, iż zęby dziecka wymagają leczenia. W takim przypadku ryzy¬ko negatywnych skojarzeń z dentystą jest większe i tym baczniejszą uwagę należy przywiązywać do wyboru stomatologa dziecięcego. W razie strachu dziecka przed bólem doktor może zastosować miejscowe znie¬czulenie, na przykład przez użycie bezigłowych strzykawek czy podanie podtlenku azotu.
• Przebieg wizyty
Rodzic powinien zwrócić uwagę,


by w czasie wizy¬ty stomatolog posługiwał się zrozumiałym dla dziecka językiem i unikał specjali¬stycznych, regularnie budzących lęk sformułowań typu „eks¬trakcja" czy „borowanie". doktor może zaangażować dziecko w mechanizm leczenia, na przykład poprzez wybór koloru ma¬teriału do wypełnień, tak



by czuło, iż współuczestniczy w podejmowanych decy¬zjach.
• Planowanie wizyty
Najlepsza pora na wizytę u dentysty to ten okres w ciągu dnia, gdzie dzie¬cko ma zazwyczaj

idealny humor, nie jest śpiące ani zmęczone. Dlatego warto umawiać się na konkretną go¬dzinę. Jeśli czas oczekiwa¬nia w kolejce się przedłuży można zainteresować dzie¬cko książeczką albo zabawką. >
NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE
Zakończeniem wizyty po¬winna być nagroda, na przykład dy¬plom za odwagę czy wi¬zyta w kinie. Stanowić ona będzie motywację do na¬stępnych wizyt w gabinecie stomatologicznym.
Zęby mleczne służą dziecku poprzez ok. 10 lat jego życia. to jest moment, który mo¬żemy wykorzystać na rozwija¬nie poprawnych nawyków higienicznych, przyzwyczajanie dziecka do regularnych kon¬troli uzębienia u stomatologa i zapobieganie poważniejszym schorzeniom przez leczenie małych zmian. Jednakże sporo osób skłania się do opinii, iż leczenie „mleczaków" jest nie¬potrzebne, ponieważ przecież nie to są zęby na całe życie.
Oczywiście, zęby mleczne zostaną wymienione na stałe, jednakże nie leczone i zaniedbane mogą przyspo-
Leczenie niewielkich ubytków i wdrażanie profilaktyki fluor¬kowej pozwala zachować pra¬widłowy stan i kształt zębów. Duże ubytki próchnicowe w mleczakach są najczęściej powodem bólu i obrzęków u dzieci, jak także mogą za¬ostrzać przebieg niektórych chorób ogólnych na przykład cukrzycy, alergii. Bardzo zaniedbane zęby dziecka, które pozostawia się bez leczenia powoli ulegają po¬kruszeniu i nie spełniają swojej funkcji w momencie żucia. Nie są także w stanie zapewnić do-
statecznej ilości miejsca dla wy-rzynających się zębów stałych. Pojawia się wówczas przypadek wymagająca wizyty u ortodon-ty w celu zaopatrzenia dziecka w aparat ortodontyczny. Pomi¬jając fakt, iż aparat bezpłat¬ny można uzyskać tylko dla dziecka, które nie ukończyło 12 roku życia to dla rodziców zaczyna się kolejny kłopot, ponieważ większość dzieci bardzo niechętnie nosi aparaty.
Niestety tylko systematycz¬ne noszenie aparatu uchro¬ni przed kolejnym rozwią¬zaniem jakim jest założenie aparatu stałego.
a o leczeniu to już nie wspomnę i tak dalej Nie twierdzę, iż leczenie dzieci jest proste i zawsze się udaje, jednakże bardzo niewielu rodziców zdaje sobie sprawę ile zależy od nich samych. Przyprowadzenie dziecka na wizytę, gdy jeszcze nie ma żad¬nego problemu, nie czekanie na pierwszy ból, traktowanie wizyty u dentysty po prostu, nie stra¬szenie dziecka i siebie nawzajem opowieściami o koszmarnych przeżyciach nawet jeżeli takie miały miejsce, wreszcie korzy¬stanie ze zdobyczy współczesnej medycyny: znieczuleń, sedacji, narkozy to gwarancja spokoj-
W razie prawie zu¬pełnego zniszczenia zęba można spróbować jeszcze impregnacji a więc lapisowa¬nia.
Minusem tego zabiegu jest trwałe przebarwienie zębów na czarny kolor. Ostatecznie mocno zniszczone zęby należy usunąć, w szczególności u dzieci 8-9 letnich, gdyż stan zapalny wokół korzeni zniszczonych mleczaków może uszkodzić korony zębów stałych. Wów¬czas świeżo wyrżnięte zęby stałe mogą wyglądać jak znisz-
usunięciu zębów należy u dzie¬cka założyć utrzymywacz prze¬strzeni albo zastosować aparat ortodontyczny.
Jak widać zaniedbanie le¬czenia zębów mlecznych niesie za sobą rozliczne skutki i jakiekolwiek z rozwiązań nie jest pozba¬wione wad.
O sporo prościej jest zajrzeć dziecku do buzi i zadbać o uzę¬bienie stosunkowo wcześnie




by jak najczęściej słyszeć,, Wszyst¬ko w porządku, proszę za pół roku przyjść do kontroli" Hi
higiena zębów mlecznych
tylko dla stanu ^0 ifeik u^jr
jego zębów t^ ^SŚ^^M
mlecznych, lecz również <e/ 5 jal V I ^ ^^
dla przyszłych zębów ■- ^
stałych. ok. szóstego miesiąca ^ '#wy
życia dziecku wyrzynają się pierwsze ^^ ^ A
zęby mleczne, ok. trzeciego roku ^w &
życia ma ono już pełne uzębienie ^Odo^
mleczne, z kolei ok. piątego-szóstego
roku życia pojawiają się pierwsze zęby stałe. Ostatnie
zęby mleczne utrzymują się zwykle do ok. dwunastego
roku życia. Tak więc poprzez ponad sześć lat w jamie ustnej
dzieci występuje tak zwany uzębienie mieszane - część zębów
mlecznych i część stałych. Jest zatem oczywiste, iż stan
zębów mlecznych ma ważny wpływ na wyrzynające się
zęby stałe.
Zęby mleczne są słabiej zmineralizowane, niż zęby stałe i próchnica u małych dzieci postępuje bardzo szybko. Nieleczona prowadzi do ropnych powikłań, bólu, konieczności zażywania poprzez dziecko antybiotyków, przedwczesnego usuwania zębów, problemów ze zgryzem, a nawet do poważnych zaburzeń w ogólnym stanie zdrowia dziecka. Niestety, w Polsce występuje niepokojące zjawisko wysokiej zapadalności na próchnicę i ciężkiego jej przebiegu u dzieci przedszkolnych. Podstawową sposobem zapobiegania próchnicy jest właściwa higiena j. ustnej, a zwłaszcza szczotkowanie zębów dwa razy na dzień, najlepiej pastą z fluorem. W pierwszych latach życia dziecka kształtują się jego nawyki higieniczne i wyrabia się zdolność szczotkowania zębów. Im wcześniej nauczymy dziecko właściwego mycia zębów, tym chętniej będzie ono robiło to w przyszłości, wedle przysłowiem „czym skorupka za młodu nasiąknie...". Niestety, w Polsce występuje niepokojące zjawisko wysokiej zapadalności na próchnicę i ciężkiego jej przebiegu u dzieci przedszkolnych. Poniżej znajduje się spis najczęściej zadawanych pytań, dotyczących higieny j. ustnej dzieci razem z odpowiedziami.
It never fails to amaze me how many dentists’ opinions of treating children are so far removed from the reality. In fact, treating children in a dental office can not only be a tremendous joy, it can also be financially rewarding and provide a means of building a practice in several ways.
Much depends on the attitude of the dentist since he or she will set the tone for the practice’s philosophy toward paediatric patients. If the doctor has a positive attitude, the employees will follow. Once the assistants, hygienists and front-office personnel realise that paediatric patients are potentially a most enjoyable aspect of the daily schedule, things will move toward providing excellent care for the young client.
Parents will express gratitude for your skills in ways that you have never expected and will gladly bring other family members to your practice. What’s more, they will also tell their friends (who also have children) that they have found a dental practice where their children receive treatment from a caring staff.
The caring staff is the key.
It is vital to know some tricks of the trade, but if a positive attitude of the dentist is not established as an office philosophy, there is no way for ‘cute’ terminology, reasonable treatment planning, judicious sedation or distraction techniques to overcome any negative assumptions that ‘children are a problem.’ For years it has struck me that children, who usually don’t arrive with expectations, are far easier to treat than adults.
Adults have often already made up their minds about dentistry, how they relate to it, whether or not it will be ‘painful’, amidst a myriad of other attitudes.
? ™™™™™aby starting with a child in an unbiased state, any dentist can create a positive experience and set the tone for a lifetime of dental visits. Again, the success in achieving this is a function of the doctor’s attitude, plus appropriate use of skills that will enable everyone to have a mutually fulfilling and successful visit.
Key Elements for the Child
There are many aspects of behavior management for a child patient, but the five key elements to providing them with successful dental care are as follows:
Speak their langauge. Use words that are age appropriate and positive. In my practice, instead of ‘giving shots,’ I ‘put teeth to sleep’. This is not deceptive. It accurately describes what is happening, and it avoids labels for things that the child may have already experienced and formed negative associations to.

? ™™™™™aby giving the child an accurate expectation, I create a bond of trust when my description matches the experience. When a child is told that her lip will start feeling fat and then it actually happens, the child learns that she can trust me. Use words for all equipment and procedures that are child-friendly and easy for them to understand, such as ‘whistle’ rather than ‘drill’. This simple technique will go far toward creating a positive experience for the child.
Keep appointments short. This will depend on the child’s age, but it is generally not advisable to have restorative visits that are longer than 45 minutes or an hour unless the child is sedated.
Try to complete all treatment in no more than three appointments.
Explain everything. One of the most effective distraction techniques is to provide a constant description of what is happening so that nothing comes as a surprise.

? ™™™™™aby telling the child in simple, understandable words what is occurring, he can anticipate the next instrument, sensation or procedure with minimal anxiety.
Avoid pain. Routine use of local anesthetic is necessary for a number of reasons. I do not know ahead of time whether or not the child will experience pain with a ‘routine’ procedure. I have seen many children complain that a rubber cup for a simple cleaning is ‘agonizing’ while other children will sit through multiple extractions, pulpotomies, stainless steel crowns, etc., and never say a word. I am unable to determine which children will have a pain-free visit for a given procedure, so I prefer to anaesthetise to ensure comfort. I use topical anaesthetics and occasionally nitrous oxide to ease the injection process, but do not routinely encounter responses to the actual procedure.
Use rubber dams. Rubber dams are very important. They allow for better vision, keep debris from falling into the child’s mouth and provides a drier field in which to place primary posterior composites or compomer restorations. They also prevent things from being dropped into patients’ mouths and being aspirated. Having the appropriate clamps is essential for successful dam placement and retention.
Give specific positive feedback. Don’t pretend and don’t sugar-coat it, but keep your attention on the aspects of the appointment that are working well. Then you can give the child specific positive feedback and avoid general statements like, ‘You’re being a good helper’. Although this is positive , the child probably doesn’t know what he is doing right. Be specific and say, ‘It is very helpful when you hold your mouth open because I can see better’, or ‘When you keep your head still like that, I can work more quickly.’ This provides a learning experience and lets the child know that you appreciate his help.
Key Elements for the Parent
Many dentists might agree that one of the most challenging aspects of paediatric dentistry has more to do with the parents than the children. There is a broad range of thought on this topic, but it is my opinion that the ‘bad’ parents (the ones who cause problems) are behaviourially similar to the child—they simply don’t know what is expected of them unless told. Because parenting philosophies span such a broad range of possibilities, it is my belief that having informed parents in the surgery is safer for the practitioner.
For parents to be helpful in your practice, the following techniques will go far toward achieving your goals.
Be honest. Consider your expectations about the child’s next visit and honestly share them with the parent. If you believe that the child will do well, tell the parent so that he/she can embrace a positive picture of the next visit. The child will also become aware of this positive picture because the parent is like.
If you are concerned that the child may not handle the visit easily, it is unwise to tell the parent that you expect everything to go smoothly. Parents know their children better than you do, and most come into the dental setting with low expectations about how the child will do. You are far better off being honest without trying to cast the child in a negative light.
Provide specific explanations. Remember, you are talking to an adult who might be concerned about his child’s well being. So take the time to explain your philosophy in specific terms and the role you expect the parent to play. Include the management tools you will employ, such as child-friendly terminology you will use. When the parents accompany the child into the surgery, tell them beforehand that it is important for you put your entire attention on the child. Be certain to say that you expect the child to listen to you and not to the parents. In support of this, the parents must be informed that they are not to speak to the child.
Ask the parents for their support of the practice’s terminology—give them a sheet with sample words so that they will not frighten their child with words like shot, drill, yank a tooth or other negative images.
Advise the parents to not prepare the child for the restorative visit. I manage this

? ™™™™™aby explaining to the parent that I will prepare the child before he/she leaves the office. I do this

? ™™™™™aby making direct eye contact with the child, explaining that during my examination that I found ‘x’ number of ‘sugar bugs’ and that I will make them go away at the next appointment. I then ask the child if she can help me at that visit in the same way she did for the checkup. In virtually every case, the child will agree to this. I then tell the parent that the preparation is complete.
There are many tools that will help to create a successful pediatric dental appointment. I have found that putting my focus on the behaviorial side of dentistry has provided as much satisfaction for me as the technical parts. It is a ‘given’ that excellent technical dentistry must accompany the management. My experience has taught me, though, that if a child is moving, kicking, screaming or in any other way not being an attentive patient, it becomes very challenging to provide the high quality of care to which dentists strive. In this way, I view management as a critical aspect of proper dental care for young patients.
The satisfaction that comes from handling children well and having them return gladly to your office can provide rewards that are intangible, but in some ways more meaningful than the technical procedures you provide. If you are willing to try the techniques described above (with the proper attitude!) you will discover that children truly are a joy to treat.