Definicja receptor androgenowy (ang. androgen receptor)

Skrót polski
AR

Skrót
AR

Opis hasła
Receptor należący do wewnątrzkomórkowych receptorów o funkcji czynników transkrypcyjnych. Zarówno gen tego receptora, jak i kodowane przez niego białko są strukturalnie i funkcjonalnie zbliżone do innych receptorów steroidów. Gen AR o długości 75-90 kpz stanowiony przez pojedyńczy allel, zlokalizowany jest na dłuższym ramieniu chromosomu X (Xq11-12). Promotor genu AR nie zawiera typowych sekwencji TATA lub CAAT. Region promotorowy zawiera natomiast elementy bogate w pary GC, miejsca wiązania czynnika transkrypcyjnego SP1 (ang. specific protein 1), jak również miejsca wiążące wiele innych czynników transkrypcyjnych, takich jak AP2 (ang. activator protein-2) oraz sekwencję homopurynową i sekwencję odpowiedzi na cAMP (CRE; ang. cAMP resposive element). Receptor androgenowy jest białkiem o m.cz. ok. 110-114 kDa, składającym się z 910-919 aminokwasów. Różnice dotyczące wielkości białka wynikają z różnej długości odcinka poliglutaminowego, kodowanego przez powtarzjący się triplet CAG, zlokalizowany w eksonie 1. W strukturze receptora androgenowego wyodrębnia się domeny odpowiedialne za główne funkcje, tj. transaktywację genów, wiązanie się z DNA, transport receptora do jądra komórkowego i przyłączenie hormonu. Na uwagę zasługuje fakt, że białko receptora androgenowego i mRNA są w odmienny sposób regulowane przez androgeny, nawet w obrębie komórek tego samego typu. Przyłączenie androgenu do receptora stymuluje jego zmiany konformacyjne i transport do jądra komórkowego, ułatwia jego dimeryzację i połączenie ze specyficzną sekwencją ARE (ang. androgen response element), a w konsekwencji regulację transkrypcji określonego genu. Przyłączenie receptora do sekwencji odpowiedzi hormonalnej reguluje poziom transkrypcji, prawdopodobnie przez interakcję z innymi elementami kompleksu transkrypcyjnego.